Hydrant wewnętrzny — kiedy i gdzie jest wymagany?

Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków z dnia 7 czerwca 2010 roku określa miejsca, w których musi być stosowany hydrant wewnętrzny oraz warunki, jakie muszą zostać spełnione dla takiej instalacji. Z tego artykułu dowiesz się, kiedy i gdzie jest wymagany taki hydrant oraz w jakim celu się go stosuje. Przeczytaj, aby dowiedzieć się, czy ten obowiązek dotyczy także Ciebie.

Czym jest hydrant wewnętrzny?

Hydrant wewnętrzny to urządzenie, które według europejskiej nomenklatury zalicza się do stałych urządzeń gaśniczych, zaraz obok tryskaczy i zraszaczy wodnych, a także pozostałych urządzeń gaśniczych, w tym parowych, pianowych, proszkowych itd. Taki hydrant montowany jest jako element wewnętrznej instalacji wodociągowej w budynku. Jego zadanie polega na poborze wody z instalacji w celu gaszenia pożarów z grupy A i dogaszania pogorzelisk. O grupach pożarowych mówiliśmy w poprzednim artykule.

Stosowanie hydrantu wewnętrznego, będącego jednym ze stałych urządzeń gaśniczych, reguluje § 19 i 20 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 7 czerwca 2010 r w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów. Przy czym § 19 określa obiekty podlegające stosowaniu hydrantów, zaś § 20 ich konkretne umiejscowienie w budynku. Zanim jednak odpowiemy, jakie to budynki i w jakich ich częściach muszą się znaleźć, opowiedzmy o tym, jakie ich rodzaje wyróżniamy.

Rodzaje hydrantów wewnętrznych

Hydranty wewnętrzne dzielimy na trzy rodzaje, uwzględniając ich parametry fizyczne, a ściśle rzecz biorąc średnicę węża, w jaki są wyposażone. Taki hydrant składa się bowiem z:

• węża,
• zaworu,
• prądownicy,
• łącznika bębna z zaworem,
• bębna,
• znaku "hydrant wewnętrzny",
• szafki hydrantowej.

Wyróżniamy 3 rodzaje hydrantu wewnętrznego:

1. DN 25 - hydrant z wężem o średnicy 25 mm, montowany w budynkach z kategorią pożarową zagrożenia ludzi (ZL);
2. DN 33 - hydrant z wężem o średnicy 33 mm, montowany w garażach wielostanowiskowych;
3. DN 52 - hydrant z wężem o średnicy 52 mm, montowany w obiektach przemysłowo-magazynowych (PM).

W jakich budynkach musi się znaleźć hydrant wewnętrzny?

W świetle przepisów Rozporządzenia MSWiA, o którym wspominaliśmy wcześniej, w budynkach należących do konkretnej kategorii stref pożarowych, powinny znaleźć się właściwe dla nich rodzaje hydrantów. Wszystko po to, aby zapewnić do nich łatwy dostęp i umożliwić szybkie i skuteczne gaszenie konkretnego rodzaju budynku.

Hydrant DN 25

Hydrant wewnętrzny DN 25 należy montować w strefach pożarowych, zakwalifikowanych do kategorii zagrożenia ludzi, w tym:

• w budynkach wysokich i wysokościowych należących do kategorii zagrożenia ludzi ZL I, ZL II, ZL III i ZL V;
• w budynkach niskich i średniowysokich typu ZL I, ZL II, ZL III lub ZL V, w strefach pożarowych o powierzchni większej niż 200 m2;
• w budynkach średniowysokich, w których strefa pożarowa ZL III zajmuje tylko pierwszą kondygnację, a strefy nad nią to ZL IV, tylko wtedy gdy jej powierzchnia przekracza 1000 m2;
• w budynkach niskich należących do kategorii ZL III, jeżeli powierzchnia strefy przekracza 1000 m2.

Hydrant DN 33

Hydrant wewnętrzny DN 33 należy montować w:

• w jednokondygnacyjnych garażach zamkniętych o liczbie stanowisk postojowych większej niż 10;
• w garażach wielokondygnacyjnych.

Hydrant DN 52

Hydrant wewnętrzny DN 52 należy montować w:

• w strefach produkcyjnych i magazynowych o gęstości obciążenia ogniowego przekraczającego 500 MJ/m2 i powierzchni większej niż 200 m2;
• w strefach produkcyjnych i magazynowych, w których gęstość obciążenia ogniowego nie przekracza 500 MJ/m2, jeśli znajduje się w nich pomieszczenie o powierzchni większej niż 100 m2, dla którego gęstość obciążenia ogniowego przekracza 1000 MJ/m2;
• przy wejściu do pomieszczeń magazynowych lub technicznych o powierzchni większej niż 200 m2 i gęstości obciążenia ogniowego przekraczającej 500 MJ/m2, jeżeli znajdują się w strefie pożarowej zakwalifikowanej do kategorii zagrożenia ludzi ZL I, ZL II, ZL III lub ZL V, w niskim, lub średniowysokim budynku.

Umiejscowienie hydrantów wewnętrznych w strefie pożarowej

Bez względu na rodzaj hydrantu wewnętrznego, jaki musi być zastosowany w danym budynku, umieszcza się go w ciągach komunikacyjnych, w tym zawsze przy wejściu do budynku, na poddasze, w przejściach i na korytarzach, a także przy wyjściach ewakuacyjnych. Co więcej, hydrant wewnętrzny musi znaleźć się na każdej kondygnacji budynku tak, aby swoim zasięgiem obejmował całą powierzchnię budynku.

Ponadto istotne istotne jest umiejscowienie hydrantu wewnętrznego w taki sposób, aby przed nim znajdowało się dość miejsca na jego rozwinięcie. Ponadto, w przypadku hydrantów wewnętrznych DN 52, stosowanych w budynkach wysokich i wysokościowych, należy stosować po 2 takie urządzenia na każdym pionie. Szczegółowe umiejscowienie hydrantu w konkretnym budynku, znajdziesz w § 20 Rozporządzenia MSWiA, o którym mówimy w tym artykule.

Jakie inne środki przeciwdziałania pożarom montuje się w budynkach?

Jak widzisz, hydrant wewnętrzny należy do zabezpieczeń przeciwpożarowych czynnych budynku, których celem jest bezpośrednie zwalczanie pożaru, czyli jego gaszenie. Choć należy przypomnieć, że można go używać tylko do gaszenia pożarów z grupy A, czyli tych materiałów palnych, które gasi się przy pomocy wody, takich jak drewno, papier, czy węgiel. Inne materiały wymagają użycia odpowiedniego środka gaśniczego, ale o tym pisaliśmy już na naszym blogu.

Wśród pozostałych zabezpieczeń przeciwpożarowych, powinno znaleźć się miejsca dla alarmu przeciwpożarowego, który ostrzega o pojawieniu się ognia na wczesnym etapie pożaru, co pozwala uniknąć wielu przykrych skutków tego zdarzenia. Jeżeli chciałbyś zainstalować taki alarm w swoim budynku, skontaktuj się z nami.