Słowo pożar brzmi przerażająco, zwłaszcza jeśli dotyczy Twojego bliskiego otoczenia, w tym Twojej firmy czy domu. Przyznasz, że sama myśl o takim zdarzeniu budzi w Tobie strach. Nic dziwnego, bo konsekwencje wybuchu ognia w jakimkolwiek obiekcie budowlanym, a także na terenach zewnętrznych mogą być tragiczne. Jednak każdy pożar jest inny. W zależności od jego rodzaju straż pożarna używa innych metod gaśniczych, dlatego uschematyzowano ich podział na grupy. Jakie grupy pożarów wyróżniamy? Odpowiadamy.
Grupy pożarowe to klasyfikacje pożarów, które służą do określenia ich potencjalnego niebezpieczeństwa i trudności w gaszeniu. Istnieje 5 głównych grup pożarowych, a każda z nich wymaga innego rodzaju sprzętu i taktyki gaszenia. Są to:
Znając typy pożarów, omówmy każdy z nich po kolei.
Do grupy pożarowej ciał stałych zaliczamy takie materiały jak: drewno, papier, węgiel, tkaniny czy słomę. Jak łatwo zauważyć, są to materiały łatwopalne, które pod wpływem ognia ulegają rozkładowi, a przy tym wydzielają gazy palne lub pary. To właśnie ich obecność wpływa na powstawanie płomieni, choć nie każde z ciał stałych ma te właściwości.
Ciała stałe pozbawione gazów i par, spalają się poprzez żarzenie. Warto zauważyć także, że ogień powstały w wyniku ich spalania bardzo szybko przenosi się na inne materiały w otoczeniu.
Benzyna, nafta, alkohol, lakiery i tym podobne materiały to bardzo łatwopalne ciecze. Często wystarczy jedynie iskra, aby doszło do ich zapłonu. W odróżnieniu od ciał stałych, w trakcie spalania tych cieczy unosi się nad nimi para, która szybko miesza się z powietrzem. Dlatego w pożarach materiałów z grupy B można zauważyć płomień unoszący się nad cieczami. Co więcej, mieszanina par z powietrzem sprawia, że bardzo łatwo tworzy się mieszanka wybuchowa, dlatego nagły podmuch wiatru może szybko rozprzestrzenić ogień na inne materiały, znajdujące się w otoczeniu.
Propan, wodór, acetylen, metan i gaz ziemny, a także inne łatwopalne gazy często służą zwiększeniu naszego komfortu, np. w instalacjach grzewczych. Tam jednak spalanie gazów jest kontrolowane, ale kiedy wydostaną się na zewnątrz kotła czy rur, którymi biegną, stanowią duże zagrożenie. Wystarczy iskra lub żar z papierosa, aby doszło wówczas do ich zapalenia. Co więcej, nagromadzenie się gazów w pomieszczeniu tworzy mieszaninę z powietrzem, a mieszanina gazu palnego z powietrzem może prowadzić do wybuchu, który jest w stanie dokonać poważnych zniszczeń w budynku i poza nim.
Glin, sód, potas, magnez, aluminium czy lid, a więc metale wykorzystywane na co dzień w przemyśle. Podczas palenia mogą zużywać tlen z powietrza, albo i nie. Metale mające w swoim składzie utleniacze nie potrzebują do niego dostępu.
Ponieważ metale z grupy pożarowej D bardzo łatwo ulegają zapaleniu i spalają się bez dostępu do powietrza, są bardzo trudne do ugaszenia, a ponieważ w swoim składzie często zawierają związki ropopochodne, często używane są przez wojsko jako materiały wybuchowe.
Grupa pożarowa F dotyczy tłuszczów i olejów wykorzystywanych w przemyśle spożywczym i w każdej domowej kuchni. Chociaż do 2006 roku materiały te nie były wyróżnione w pożarnictwie, to z uwagi na ich wysoką temperaturę w czasie użytkowania (np. podczas smażenia potraw) ich gaszenie jest bardzo trudne. Dlatego też doczekały się umiejscowienia w osobnej grupie pożarów, zastępując jednocześnie w kwietniu 2006 roku grupę E. Grupa E obejmowała materiały z grup pożarowych A, B, C, D, zlokalizowanych w pobliżu urządzeń elektrycznych.
Każdy rodzaj pożaru wymaga innego rodzaju sprzętu i taktyki gaszenia, dlatego też ważne jest, aby zawsze zachować ostrożność podczas pracy z materiałami palnymi i wiedzieć, jakie środki bezpieczeństwa należy zastosować w razie wystąpienia pożaru. Stąd też między innymi konieczność przeprowadzania szkoleń BHP w zakładach pracy.
Ponadto ważne jest, aby każde miejsce, w którym istnieje ryzyko wystąpienia pożaru, było wyposażone w odpowiednie sprzęty gaśnicze i alarmy przeciwpożarowe, aby umożliwić szybką reakcję w razie potrzeby. Dzięki temu możliwe jest skuteczne gaszenie pożaru i ograniczenie jego skutków.
W sytuacji wystąpienia pożaru w obiekcie, do jego gaszenia używa się gaśnic lub agregatów gaśniczych i tak:
Ani szkolenia z Bezpieczeństwa Higieny i Pracy, ani ostrożność w obchodzeniu się z materiałami palnymi, ani cokolwiek innego nie jest w stanie całkowicie wyeliminować ryzyka związanego z powstaniem pożaru. Na szczęście można jednak je zmniejszyć, stosując systemy alarmowe, w tym czujniki dymu, gazów, czy tlenku węgla. Ponadto można znacznie ograniczyć skutki wybuchu pożaru, stosując monitoring pożarowy, który dla części branż jest nawet obowiązkowy. Jeśli zależy Ci na bezpieczeństwie, skontaktuj się z nami, a pomożemy chronić Twój obiekt przed ogniem.
